فردا

حالا همان فرداست، میدانم که می آیی

دنیا به کام ماست، میدانم که می آیی

بعد از هزاران قرن پوسیدن در این غربت

بعد از هزاران سال تنهایی و تنهایی

بعد از تمام دلخوشیها ،سیب،گندم،عشق

بعد از تمام لحظه های نا شکیبایی

بعد از ظهور آرزوی (( کاش برگردد ))

در اوج این دلشوره که، هرگز نمی آیی

ای اولین رویای سبز زندگی ،ای دوست

ای در نگاهت لحظه سبز شکوفایی

ای گرمی خورشید در هرم نگاه تو

همسایه ی خورشید و خویشاوند دریایی

یک روز با من گفته بودی باز میگردی

روزی که فردا بود یک فردای رویایی

من ماندم و چشمم به راهت ماند تا فردا

حالا همان فرداست،می دانم که می آیی