چه بیرحمانه گذشتیم
چه بیرحمانه گذشتیم
از هم
و با چه غروری رها کردیم
یکدیگر را
در آن شب سیاه ظلمانی
که پناهی نبود جز دستهای خود ما
و
با چه غرور و نخوتی
خود را از خویشتن راندیم
و باور نکردیم
که هیچ ملجا و پناهی
در این وانفسا نیست
جز خود
000000ولی رها کردیم
و حالا در این غروب دلگیر جدائی
عزای خویش را
به سوگ نشسته ایم
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد