بعد از من

مرا عمری به دنبا لت کشا ندی

سر انجام به خا کستر نشا ندی

ربو دی دفتر دل را و افسوس

که سطری هم از این دفتر نخوا ندی


گر فتم عا قبت دل بر منت سو خت

پس از مرگم سر شکی هم فشا ندی


گذ شت از من؛ ولی اخر نگفتی

که بعد از من به امید که ما ندی؟


                          
                    مرزا